دانشمندان به رکورد جهانی جدیدی برای تبدیل انرژی خورشیدی به الکتریسیته با استفاده از ساختار سلول خورشیدی جدید دارای چهار زیرسلول خورشیدی دست یافتند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، موسسه «سیستم‌های انرژی خورشیدی ISE » فرانهوفر، Soitec، مرکز Helmholtz برلین و مرکز CEA-Leti، با همکاری یکدیگر به این موفقیت دست یافته‌اند.
پس از سه‌ سال تحقیق دانشمندان این مراکز رکورد کارآیی جدید 44.7 درصد که در تراکم 297 خورشید اندازه‌گیری شد، را بدست آوردند.
این موضوع نشان می‌دهد 44.7 درصد از انرژی طیف خورشید از مافوق‌بنفش گرفته تا مادون‌قرمز به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود.
این موفقیت گام بزرگی در کاهش بیشتر هزینه‌های الکتریسیته خورشیدی و هموارکردن راه برای دستیابی به چشم‌انداز جهانی کارایی 50 درصدی به شمار می‌آید.

در ماه می سال 2013، یک تیم آلمانی-فرانسوی از مراکز تحقیقاتی مزبور یک سلول خورشیدی را با 43.6 کارایی معرفی کردند.
فعالیت تحقیقاتی فشرده‌تر و گام‌های بهینه‌سازی بیشتر منجر به موفقیت جدید 44.7 درصدی شد.
سلول‌های خورشیدی در «فتوولتائیک متمرکز» (CPV) به کار می‌روند. این فتوولتائیک فناوری است که بیش از دو برابر کارایی نیروگاه‌های برق PV معمولی را در مکان‌های غنی از خورشید به دست می‌دهد.
استفاده زمینی از سلول‌های خورشیدی چنداتصالی تحقق بالاترین کارایی‌ها برای تبدیل نور خورشید به الکتریسیته را گسترده کرده است. این سلول‌های خورشیدی اساسا از فناوری فضایی حاصل شدند.
در یک سلول خورشیدی چند اتصالی، چندین سلول که از مواد نیمه‌هادی مختلف III-V ساخته شده‌اند، بر روی بخش فوقانی یکدیگر چسبیده‌اند و
زیرسلول‌های منفرد طول موج‌های مختلفی از طیف خورشیدی را جذب می‌کنند.
تیم تحقیقاتی طی سه سال گذشته بر روی این سلول خورشیدی چهاراتصالی کار کرده و به رکورد جدید خود دست یافته است.

فرضیه: آیا روباتی ساخته شده که به او بگوییم ظرف بشوید یا خانه را جارو کند و او هم بی چون و چرا قبول کند؟

واقعیت: خیر. همچنان باید خودتان کارهایتان را انجام دهید.

نکته امیدوارکننده چیست؟ در ده سال گذشته، دانشمندان در زمینه علم روباتیک و هوش مصنوعی دستاوردهای بسیار مهمی داشته اند. اما برای استفاده روزمره از این دستاوردها باید سال ها صبر کنید زیرا در حال حاضر هزینه بالایی دارند.

اینکه چه انتظاری از روبات داشته باشید به تعریف شما از روبات بر می گردد. ابررایانه واتسون آی‌بی‌ام یکی از معروف ترین ماشین های هوشمند است. نمایشگاه های سالانه تکنولوژی نشان از رشد روبات های انسان نما دارند. برخی از این پروتوتایپ ها می توانند راه بروند یا برقصند، اما توانایی یادگیری ندارند. به طور مثال، هوندا روباتی به نام «آسیمو» را در سال 2000 میلادی معرفی و عرضه کرد. مدل جدید این روبات می تواند به توپ فوتبال ضربه بزند یا هنگامی که انسانی در مسیر او قرار بگیرد، به کنار می رود. اما آسیمو هنوز اپلیکیشن های واقعی ندارد.

فرضیه: حسگرها، اتصالات بی سیم و روترهای ویژه می توانند یک خانه معمولی را به خانه هوشمند تبدیل کنند. خیلی جالب می شود که کابینت و یخچال بتوانند حرف بزنند و مثلا هنگامی که شکلاتی بر می دارید به شما دیگر مواد لازم برای پخت کیک شکلاتی را بگویند.

واقعیت: عناصر لازم برای ساخت یک خانه هوشمند موجود است و قیمت چندان بالایی نیز ندارند. شرکت هایی همچون AT&T و سونی در حال حاضر فناوری های بسیار جالبی ارائه کرده اند که برای چنین خانه های مناسب هستند. اما متاسفانه محصولات هر کدام از این شرکت ها با دیگری سازگاری ندارد و نمی توان با هم استفاده کرد.

نکته امیدوارکننده چیست؟ هر کدام از سیستم های کنترلی خانه به طور مجزا کار می کنند و پلتفورم های مختلف با هم سازگاری ندارند. بنابراین، مشتری ها باید از یک پلتفورم واحد استفاده کنند و این مساله آنها را به شدت محدود می کند.

پلتفورم امنیتی خانه های هوشمند AT&T در بقیه کشورها هم عرضه خواهد شد و شامل قفل در، لامپ، اجاق گاز و دستگاه تنظیم حرارت است که می توان با گوشی هوشمند یا تبلت آنها را از راه دور کنترل کرد. اینتل نیز پلتفورم مشابه دارد که گجت های خانگی را از دستگاهی به دستگاه دیگر وصل می کند.

نکته امیدوارکننده این است که مایکروسافت اعلام کرده است در 5 تا 10 سال آینده می توان شاهد خانه های هوشمند بیشتری بود.