محققان کالیفرنیایی این نظریه را ارائه داده اند که حسگرهای کوچک الکترونیکی به اندازه ذرات گرد و غبار می تواند برای مطالعه مغز در آینده بکار رود.
در سالهای اخیر پیشرفتهای بسیاری در زمینه عکسبرداری مطالعه مغز در زمان واقعی را میسر ساخته است.
این روشها به ما بینشی درباره نحوه رفتار مغز می دهد اما مسئله مهم این است که این روشها چه دارای ماهیت تهاجمی باشند و یا این که وضوحی کمتر از تصاویر نجومی در اختیار محققان قرار دهند، بدون نقص نیستند.
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا، برکلی درحال بررسی روی یک شیوه کاملا جدید برای مطالعه مغز در زمان واقعی هستند و آن استفاده از غبار هوشمند است.
آنها این نظریه را در مقاله ای با عنوان " غبار عصبی: راهکاری فراصوت با انرژی کم برای رابط کاربری مغز – ماشین" از شیوه ای نوین برای مطالعه مغز صحبت کرده اند که بیشتر شبیه داستانهای تخیلی است.
این دانشمندان اظهار داشتند که با پاشیدن حسگرهای کوچک الکترونیکی به اندازه ذرات غبار یا به اصطلاح غبار هوشمند به قشر مغزی، می توانند از دستگاه سونوگرافی ( فراصوت) برای تأمین انرژی و کنترل از راه دور این ذرات استفاده کرد.
هرکدام از این ذرات دربرگیرنده مدارهای CMOS و حسگرهایی است که فعالیت الکتریکی عصبهای نزدیک خود را اندازه گیری می کند.
این مقاله روش مذکور را صرفا در حد یک نظریه مطرح کرده است. این غبارهای هوشمند درحال حاضر وجود ندارند و فرآیند تولید ذرات 100 میکرومتری که می تواند در محیط گرم و پرصدای بدن سیگنال ارسال و دریافت کنند خود یک مانع مهم است که باید در ابتدای امر از پیش پا برداشته شود.
دانشمندان برای عملی کردن این سیستم به ارتباط دادن این حسگرها به یک سیستم پیزوالکتریک نیاز دارند که فراصوت را به سیگنالهای الکترونیکی تبدیل کند. واضح است که چنین سیستمی باید از انرژی بالا برای تولید فراصوت برخوردار باشد اما این انرژی باید به اندازه ای کم باشد که موجب سرخ شدن مغز نشود.
به رغم تمام موانع موجود، غبار هوشمند دارای پتانسیل فراهم کردن یک چارچوب برای مونیتور مغز به صورت قابل حمل، با انرژی پایین و وضوح بالا است.
تاریخ : سه شنبه 92/5/8 | 3:57 صبح | نویسنده : | نظرات ()