یک مخترع ایرانی موفق به ابداع سرعت گیر انرژی زا شده است که امکان استفاده از انرژی هایی را که در حالت معمول هدر می رود، فراهم می کند.

وی درباره اختراع خود گفت: وقتی خودرویی از روی سرعت گیر بالا می رود و پایین می آید، ارتفاعی را طی می کند که براساس قوانین فیزیک در این حرکت انرژی ذخیره و بعد تخلیه می شود. وی با اشاره به این که می توان یک چهارم برق مصرفی تهران را از طریق سرعت گیرهای انرژی زا تامین کرد، افزود: این سرعت گیر دارای ساختاری متفاوت از سرعت گیرهای فعلی است که انرژی را از حالت جنبشی به حالت انرژی های ذخیره ای و سپس به انرژی های دیگر تبدیل می کند.از این انرژی می توان در تامین روشنایی برق خیابان ها استفاده کرد.ساختار سرعت گیر انرژی زا نسبت به شیب جاده، استحکام آسفالت، ورودی آب در فصول بارندگی و همچنین یخبندان زمستان متفاوت است. این سرعت گیر باید از آلیاژی ساخته شود که تحمل تغییرات نیروی عمودی خودرو را داشته باشد.

شریعتی، دینام، چرخ دنده، اهرم و سیم پیچ ها را از وسایلی دانست که در این نوع سرعت گیر کار گذاشته می شود. وی در تشریح عملکرد سرعت گیر انرژی زا گفت: در هر بار که خودرو از روی سرعت گیر عبور می کند و به ارتفاع 10 تا 20 سانتی متر بالا می رود انرژی بسیار زیادی در اطراف خودرو تولید می شود. در این حالت دینامی که در امتداد سرعت گیر نصب شده است، انرژی جنبشی را به انرژی چرخشی تبدیل می کند. حال به محض این که خودرو از روی سرعت گیر پایین بیاید مانند این است که وزنه ای را به شدت به سمت پایین فشار دهد لذا باید این انرژی تخلیه شود.اهرمی که در این سرعت گیر نصب شده است، در موقع پایین آمدن خودرو 10 تا 20 سانتی متر پایین می آید. این اهرم در هنگام پایین آمدن ، چرخ دنده ها را به چرخش در می آورد. در این چرخش ، انرژی در سیم پیچ هایی که در اطراف آهن رباها به کارگرفته شده است، ذخیره می شود. به عبارت دیگر با چرخش چرخ دنده ها، انرژی الکتریکی تولید می شود و این مکانیسمی است که عکس آن در موتورهای جاروبرقی و ماشین لباسشویی اتفاق می افتد.