پیتر هیگز 84 ساله فیزیکدان نظری بریتانیایی و استاد بازنشسته دانشگاه ادینبورو است که برای تحقیقات خود در توضیف ماهیت جرم ذرات بنیادین شناخته می شود.

فرانسوا انگلرت 80 ساله فیزیکدان نظری بلژیکی و استاد بازنشسته دانشگاه بروکسل است.

سازمان تحقیقات هسته ای اروپا در4 ژوئیه 2012 مشاهده ذره هیگز را اعلام کرد و پس از آن در 14 مارس 2013 این مسئله را تأیید کرد.

ذره هیگز یک ذره بنیادی اولیه فرضی دارای جرم است که وجود آن توسط مدل استاندارد فیزیک ذرات پیش‌بینی شده‌بود. مشاهده تجربی این ذره توضیحی درباره چگونگی جرم ‌دار شدن ماده توسط ذرات بنیادی بدون جرم دیگر، فراهم می کند.

یافتن ذره هیگز یک حفره را در مدل استاندارد فیزیک پر می کند، نظریه ای که تمام ذرات، نیروها و تعامل آنها را برای شکل گیری کیهان توصیف می کند. اگر این ذره یافت نمی شد به این معنا بود که نظریه مدل استاندارد فیزیک از هم می پاشید و دانشمندان باید تمام تحقیقات خود را از سر می گرفتند.

بوزون هیگز آخرین قطعه از پازل مدل استاندارد فیزیک بود، مدلی که ذرات و نیروهای بنیادینی که کیهان را کنترل می کنند، توصیف کرده است.

به طور خاص، بوزون هیگز، می ‌تواند دلایلی برای تفاوت‌های بین فوتون که بدون جرم است و بوزون‌های W و Z که نسبتاً پرجرم هستند، ارائه کند. جرم ذرات بنیادی، تفاوت‌های بین الکترومغناطیس (که توسط فوتون‌ها ایجاد می‌شود) و نیروی هسته‌ای ضعیف (که توسط بوزون‌های W و Z ایجاد می‌شود) در ساختار میکروسکوپیک (و به‌طبع ماکروسکوپیک) ماده مؤثر هستند؛ بنابراین، بوزون هیگز یک مؤلفه بسیار مهم در دنیای ماده‌است.

مشاهده و یافتن ذره هیگز را می توان بزرگترین کشف در تاریخ علم دانست که به دنبال تحقیقاتی در حدود نیم قرن به نتیجه رسید.