محققان مرکز تحقیقاتی دیزنی در پیتسبورگ سیستمی را طراحی کرده‌اند که به نوک‌انگشتان کاربر امکان لمس یک برآمدگی شبیه‌سازی‌شده از طریق صفحه مسطح را می‌دهد و این برآمدگی با برجستگی درون تصویر به نمایش‌گذاشته‌شده مطابقت می‌کند.

  در اصل، زمانی که فردی یک برآمدگی را لمس می‌کند، انگشتش را در عرض یک صفحه مسطح حرکت می‌دهد، زیرا افزایش در اصطکاک ایجادشده توسط برآمدگی موجب کشش جزئی پوست نوک انگشتان می‌شود.

به منظور شبیه‌سازی این اصطکاک، تیم دیزنی از یک نمایشگر رسانا استفاده می‌کند که در آن نیروی‌های الکترواستاتیکی بین انگشت و شیشه می‌توانند با اعمال ولتاژ کمتر یا بیشتر به صفحه تغییر کنند.

یک الگوریتم مکان و سرعت نوک انگشت در حال حرکت کاربر را رهگیری کرده و الکترو ارتعاش‌هایی را برای مطابقت‌کردن توپوگرافی بخشی از تصویر در حال لمس، تغییر می‌دهد.

تصاویر باید یا مدل‌های سه‌بعدی یا محصول اسکن‌هایی باشند که با حسگرهای عمیق مانند Kinect انجام می‌شوند، بنابراین الگوریتم دارای داده‌ عمقی برای کارکردن با آن است.

سیستم‌های بازخورد لمسی سنتی بر مجموعه‌ای از اثرهای پیش‌برنامه‌ریزی‌شده تکیه دارند که به طور منفردی در صورت نیاز به بازی گماشته می‌شوند.

در مقایسه، الگوریتم دیزنی میزان اصطکاک را تغییر داده و به آن امکان عملکرد سریع را می‌دهد، به طوری که حتی با ویدیوی متحرک نیز به کار می‌رود.

این سرعت می‌تواند به طور بالقوه‌ای امکان دریافت تصاویر لامسه زمان واقعی را از طریق دوربین‌های حسگر عمیق قابل‌حمل فراهم کند و به کاربرانی که از لحاظ بینایی مشکل دارند، امکان لمس اشیا مقابل آن‌ها را می‌دهد.